NUK mbaj MEND te Kem lexuar nje shkrim per letersine qe te me Kete dhene Kaq shume kenaqesi sa KY! Modèle Analize letrare. Ndersa e Thena-… CDO poezi eshte Edhe poezi per gjuhen-eshte per titull. Të Errësira këta poetë shkruajnë për shqipen si të kenë një detyrim moral ndaj atdheut, bashkatdhetarëve dhe Kombit; por të paktën Neve sot na lejohet të vërejmë se KY detyrim dhe obligim moral NUK i shton oksigjen vargut, përkundrazi. Doemos po. Unë madje Mendoj se po të kishte shkruar më shumë librete Baleti, do të kishte qenë libretisti më i madh i baleteve në letërsinë Shqiptare, që nga fillimet e SAJ e Deri më sot. Vetëm se duhen lexuar në kuptim littérale, përndryshe janě fjalët e qiririt. Kësaj epiie të kitsch-IT në vjershërimin për gjuhën NUK i shpëton As i. Kadareja, i Cili i kushton një poezi gjuhës shqipe në vëllimin “Koha”, të botuar në 1975; vëllim që për shumë – përfshi Këtu Edhe MUA – përfaqëson kurorëzimin Artistik të veprës së TIJ poetike. [9] Kadareja ka shkruar libretin e baletit “Plaga e dhjetë e Gjergj Elez Alisë.” Përndryshe, Timur, po të përgjigjem në italisht, se MBase më kupton më mirë: ma chi se ne frega? Shprehja “kafsho gjuhen” perdoret ne kuptimin Kur dikush kerkon te thote Dicka qe stonon ne nje kuvend, bisede APO Kur guxon te thuash nje te vertete te rrezikshme, Dicka qe Prish statusquone e krijuar. Poetet e tradites Tone, nga shembujt e sjelle nga Vehbiu; duket se NUK e Kane “kafshuar gjuhen”, NUK e Kane frenuar ligjerimin, Edhe Kur Jane ndodhur ne shterpesi leksikore. Dhe kesisoj, per hir te rimes, Kane trazuar grurin me egjerin ne poezite e Tyr. Ja nje shembull i “kafshimit te gjuhes” poetike nga Ali Asllani ne poezine per Ali Pashe Tepelenen: Nese e UL Historia.
Do ta ngrere Shqiperia. Sepse TriMin NUK e NUK trimi TriMin NUK e zhduk te Tilla naivitete leksikore, ne kerkim te rimes se sforcuar, gjen Plot Tek Poezia e Dritero Agollit. Edhe PSE, ne pergjithesi, fjalet Jane te kerkuara per hir te rimes, ATO duken si te natyrshme Brenda frymes se poezive te TIJ pastorale. Pertej ketij fenomeni, ne nje rrafsh me te gjere, ne historine e letersise Shqiptare, dhe posacerisht poezise, Jane pervijuar tre tipologji te poetit: 1. Poeti PROFET Tek Rilindasit. Poeti si PROFET i patriotizmes. Rilindasit para se te Ishin poete, Ishin edukatore te Kombit, thote Cabej. Naimi spikat si Poeti PROFET dhe Edukator. Dhe Sado qe Teza patriotike Rendon ne kurriz te letrares, per MUA Naimi mbetet Shenjtor i shqiptarizmes, themelues, ne MOS, shpikesi i gjuhes letrare.
Poezia e TIJ, Gjuha e poezive te TIJ eshte misherimi me i paster i atyre cilesive te gjuhes Shqipe te cilave Ju kachkoucha ne poezine “Gjuha Jone” NUK duhet te jemi Kaq buzeholle Kur flasim per poezine e TIJ, Edhe PSE Puro letrarja shperfaqet ne Pak poezi Tek lulet e Veres. NUK duhet te harrojme Kohen Kur krijoi. Poezia e Naimit eshte si ATO diamantet qe firmesohen ne erresire te PLOTE. 2. Poeti prooagandist, Poeti burizan i partise. Kjo eshte periudha e socreakizmit. Tre kryeburizanet, Jane tre Moskotjetret-Agolli, Kadare, Arapi. Poezia e tre P-ve: Partishmeri Patetizem, pathos, sipas poezise moskovite, sovjetike Dmth, me modèle Majakovskin. Por… NUK ka poezi me gjuhe me artistike se Shqiponjat fluturojne lart APO Perse mendohen keto mâle. APO alarme te pergjakura e birit te Zvernecit, Fatos Arapit.
3. Poeti postmoderniste ose Poeti chambre i postkomunizmit i Cili ne kerkim te kohes se humbur dhe zulmes se kerkuar PA humbur kohe; imiton izmat e Dale mode, Ben avanguardistin dhe pseudofuturistin. Migjeni eshte nje perjashtim.